Deze week las ik het verhaal van een baby ijsbeer die in een dierentuin in Parijs werd geboren. Op jonge leeftijd verhuisde hij naar een andere dierentuin in Europa. Het verhaal vertelde niet welke, maar wel dat de directeur heel blij was met de komst van deze ijsbeer. Hij wilde het graag goed doen, maar besefte toen de ijsbeer arriveerde dat er nog geen passend verblijf was. Voor deze dierentuin was het namelijk de eerste ijsbeer. Er werd snel een noodverblijf gemaakt en daar leefde de jonge ijsbeer terwijl zijn permanente leefplek in orde werd gemaakt.
Het tijdelijk hok was helaas klein en wat doet een ijsbeer dan? Juist, ijsberen. Hij sjokte drie stappen de ene kant op en drie stappen de andere kant op. Dan drie heen en weer drie stappen terug.
In de tussentijd werd er voor de ijsbeer een schitterende plek gemaakt met een rotspartij, bomen en een eigen beekje om in te zwemmen. Na enkele maanden was het klaar en iedereen was uitgenodigd om de verhuizing bij te wonen. Het kleine hok werd met een hijskraan in het nieuwe verblijf geplaatst. Het hok ging open en iedereen keek vol verwachting toe hoe de ijsbeer zijn nieuwe verblijf zou gaan verkennen. En wat deed de ijsbeer met al die ruimte? Hij sjokte drie stappen de ene kant op en drie stappen de andere kant op. Drie stappen heen en drie stappen terug. De mensen waren teleurgesteld.
De vraag was wanneer de ijsbeer de volgende stap zou zetten.
Een paar maanden later zag het leven van de ijsbeer er heel anders uit. Hij zwom en spartelde in de beek, sliep onder de bomen, rolde in het zand en scharrelde onder de struiken op de rotsen….en niemand wist meer dat hij ooit nog alleen maar heen en weer had gelopen. Bijzonder hè? Die vrijheid.
Dit is hoe persoonlijke groei werkt. Je werkt aan je eigen vrijheid. Ooit was de beperkte ruimte die je had de beste keuze. Durf nu de volgende stap te zetten. Er is zoveel meer ruimte, er zijn zoveel meer keuzemogelijkheden. Na een tijdje zal je vergeten zijn dat je ooit alleen maar op dat kleine, ingeperkte – gecontroleerde – gebied bezig was.
Wil je het hele verhaal van de ijsbeer lezen? Het staat in het boek ‘Op verhaal komen’ van Wibe Veenbaas.
